fa-rejalدرس خارج فقه و اصول

درس 32:

سه شنبه 17/11/1402 هـ.ش مطابق با 25/ رجب/1445 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).

تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قول ها.

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.

و مرحوم محقق اردبیلی تتبّعی انجام داده مبنی بر تصحیح اسانید تهذیبین به شکل دیگر و آن اینکه طرق کثیره­ای را بر سه طریق مرحوم شیخ علاوه نموده که این طرق به 850 طریق رسیده و از این میان 500 طریق را معتبر دانسته.

و لکن مرحوم آیت الله بروجردی ره طرق اردبیلی را نقد کرده به سه وجه که ذکر آن وجوه طولانی وقت زیادی می خواهد که در این مختصر نمی گنجند و چنانچه بخواهید به مفصّلات مراجعه کنید.

بهر صورت حاصل بحث اینست که: شیخ طوسی ره در کتاب فهرست خودش تفنّنی به خرج داده در ذکر طرقش بسوی اصحاب کتب و اصول طوری که تارتاً: اصحاب را ذکر کرده و طریق خودش را به کتب آنان یادآور شده و اخری: کتب اصحاب را ذکر کرده و اصول شان را یادآور شده امّا طریق خودش را ذکر نکرده و ثالثتاً: جماعتی را ذکر نموده و اشاره نموده به کسانی­که جماعت آنها را ذکر کرده یا از آنها روایت نموده امّا اسناد را وصل نکرده یعنی من ذُکر یا من رواه را یادآور نشده.

در نتیجه: آنچه که قبلاً گفتیم که رجوع بسوی مشیخه ی فهرس یا مشیخه ی فقیه راه حل است یا رجوع به طریق کسی که معاصر طوسی بوده مثل مرحوم نجاشی در کتاب هایی که مرحوم طوسی سند روایات کتب را ذکر نکرده مثل تهذیب و استبصار این هم راه حل دیگر است و امّا مسندات که اصلاً نیازمند مراجعه نیست.

مصنّفات معروفه­ ی مرحوم شیخ ره

برای مرحوم شیخ مصنّفات کثیره­ای ذکر شده به قلم آقا بزرگ تهرانی که مجموع آثار مرحوم شیخ در آن کتاب به 47 اثر می­رسد که به ترتیب حروف الفبا ذکر شده است که معروفین آثار را به ترتیب ذکر می کنیم:

یکی از آن آثار «تهذیب» است که از کتب اربعه ی شیعه در حدیث می باشد و ما در صدد معرفی این کتاب می باشیم بنابراین اسم کامل این کتاب «تهذیب الاحکام» است که در 10 جلد اوّلین بار در تهران در سال 1371 هـ.ق به چاپ رسیده و دارای مقدمه و تحقیق و تعلیق و حواشی می باشد و مشیخه ی آخر کتاب به وسیله ی سیّد حسن موسوی خراسانی شرح شده و مرحوم شیخ طوسی در کتاب تهذیب 13590 حدیث را گردآوری نموده.

***