fa-rejalدرس خارج فقه و اصول

درس 9:

یک­شنبه 26/9/1402 هـ.ش مطابق با 3/جمادی الثانی/1445 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).

تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قول ها.

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.

مصنّفات خاصّه در رجال

تصنیفات خاصّه در رجال زیاد است و ما علی العجالة به اسامی برخی از این منابع و اسامی مؤلفین آنها اکتفا می کنیم و امّا تفصیل منابع رجالی و مصادر آن در مابعد انشاءالله تعالی و امّا تصنیفات مهم به ترتیب ذیل است:

  1. «معجم رجال الحدیث» تألیف سیّد ابوالقاسم خویی(ره) است در 23 جزء و لکن مطالب کتاب را شاگردان ایشان جمع آوری کرده و جناب ایشان بعداً نظر داده.
  2. «مرتّب الاسانید» تألیف مرحوم بروجردی(ره) است متبحّر این علم که کتابش منبع وثیق است در رجال.
  3. «طرائف المقال» تألیف سیّد محمّد شفیع موسوی تفریشی است و این کتاب هنوز به چاپ نرسیده و لکن نسخه ی خطی آن در کتابخانه مرعشی نجفی مرحوم موجود است.
  4. «جامع الروات» تألیف شیخ محقق اردبیلی(ره) است که معاصر مجلسی(ره) بوده.
  5. «قاموس الرجال» تألیف علّامه تُستری است که در 13 جلد ترتیب یافته و تُستری از ابطال این علم است.
  6. «تنقیح المقال» تألیف علامه مامقانی است در 3 جلد که در رجال از ابسط منابع است.
  7. «بهجت الآمال» تألیف علامه شیخ علی تبریزی است در 5 جلد بزرگ.
  8. «منتهی المقال» تألیف ابی علی حائری است متوفّی سال 1215 هـ.ق.
  9. «نقد الرجال» تألیف سیّد مصطفی تفریشی است در یک جلد امّا با حسن ترتیب و تنظیم که ایشان از شاگردان عبدالله تُستری است.
  10. «نهج المقال» تألیف سیّد محمد میرزا بن علی بن ابراهیم استرآبادی است و ایشان استاد شیخ محمد امین استرآبادی بوده که در سال 1028 هـ.ق وفات یافته.
  11. «مجمع الرجال» تألیف زکی الدّین بن عنایت الله قهبائی است از شاگردان مرحوم مقدس اردبیلی متوفی سال 993 هـ.ق.
  12. «خلاصة الاقوال» تألیف علامه حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی متوفی سال 726 هـ.ق است.
  13. «رجال ابن داوود» تألیف تقی الدّین حسن بن علی بن داوود حلّی متوفی سال 707 هـ.ق است.
  14. «معالم العلماء» تألیف حافظ محمّد معروف به ابن شهر آشوب از سروی مازندران متوفی سال 588 هـ.ق است.

***