درس 9:
سه شنبه 5/10/1402 هـ.ش مطابق با 12/جمادی الثانی/1445 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قول ها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
آداب تعلّم حدیث
برای تعلّم حدیث آدابی ذکر شده مانند آداب کتابت و بیان حدیث که از روایات به دست آمده و ارقام ذیل آداب تعلّم حدیث است:
- برای متعلّم شایسته است که حدیث را به نیّت الهی و اجتناب از اغراض دنیوی فرا گیرد چه اینکه امام صادق(ع) ضمن حدیثی فرموده: «من اراد الحدیث لمنفعة الدّنیا لم یکن له فی الآخرة نصیب»[1].
- شایسته است که از خدای متعال در امر تعلّم حدیث طلب توفیق کند و از خدا بخواهد که راه را بر او آسان نماید و اسباب را آماده کند.
- شایسته است که تمام سعی اش را به کسب حدیث به خرج بدهد و از کسالت و بیحالی دوری کند.
- شایسته است که در تعلّم حدیث اهتمام کند که عالی السّند را انتخاب نماید.
- شایسته است که حدیث را مباحثه و مذاکره کند تا معنایش را فهم نماید.
- شایسته است که احادیثی را جلو چشمش تابلو کند تا برای عمل آماده شود زیرا: احادیث در حیات انسانی و شئون اجتماعی راهنما و اسوه است.
- شایسته است که از استاد حدیث یادی نموده تجلیل و تکریم کند زیرا: دأب تعلیم اقتضا می کند و موجب زیادی عمر است مطابق آنچه از روایات به دست می آید.
- شایسته است که به یاد دادن آنچه یاد گرفته و نشر آن اهتمام کند زیرا: نشر و کتابت زکات علم بوده موجب بقاء و حیات آن است.
- شایسته است که در محتوای آنچه فرا گرفته است فهم و تعمّق کند و در معنای آن دقّت نموده معرفت حاصل کند.
- شایسته است که علوم عربی را یاد بگیرد مانند: صرف و نحو تا در امر تعلیم سهولت پیدا شود و بر مفاد احادیث سلطه پیدا کند و قرائت و بیان و کتابتش از اغلاط خالی شود و درست انجام بگیرد.
***
([1]) اصول کافی، ج1، باب المستأکل بعلمه والمباهی به، ح2، ص81.