درس 92:
دو‌شنبه 3/10/1403 هـ.ش مطابق با 21/ جمادی الثانی/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
جواب اشکال نقل از ضعاف
و لکن از این اشکال نیز جواب داده می شود به اینکه:
استناد ضعف به این مجموعه برگشت دارد به مذهب این جماعت و چنین ضعفی در صدق خبر این جماعت قدحی وارد نمی کند و قاعده را بهم نمی زند و این جماعت در صدق حدیث و عدم کذب آنان مشهور شده اند نه اینکه مسلم توثیق شده باشد و علاوه آن فساد مذهب به بعضی این گروه صحیح نیست و معلوم نیستند که اینها فاسد المذهب باشند علی هذا ایراد در قبال این مجموعه ضعاف وارد نیست و این بود اجمال جواب و لکن به تفصیل هرکدام را توثیق کرده جواب می دهیم:
مثلاً: آنچه در حق “علی بن ابی حمزه بطائنی” از لعن و کذب گفته شد برگشت دارد به حسن بن علی بن ابی حمزه بطائنی که این شخص پسر است نه پدر و ابن حمزه نیز بطور مطلق بین والد و ولد مشترک است و لعن و کذب متوجه ولد است نه متوجه والد.
و همچنان باید گفت که علی بن ابی حمزه در موردش واقفی بودن ثابت نیست و آنچه که در حقش گفته شده از ادلّه معارَض است با مثل آن یا با احسن آن.
و همچنان احتمال میرود که ابن ابی عمیر از علی بن ابی حمزه نقل حدیث کرده باشد در حال استقامتش بر فرض قبول واقفی بودن او به دلیل اینکه استاد و شاگرد عصر امام هفتم را درک کرده و ابن ابی حمزه از سوی امام هفتم(ع) توثیق شده و ابن ابی عمیر از وی اخذ حدیث کرده درحالی که مستقیم المذهب بوده و صحیح العقیده و اگر حدیثی را هم نقل کرده باشد بعد از انحرافش به همان اعتبار اوّل بوده.
نعم: اگر ابن ابی عمیر عصر امام هفتم را درک نکرده باشد و نقل ایشان منحصر باشد به عصر امام هشتم(ع) در آن صورت اشکال مرحوم خویی ناقض قاعده است و لکن شناختیم که ایشان هردو عصر را درک کرده پس ایراد ایشان ناقض قاعده نیست.
***