درس 90:
شنبه 1/10/1403 هـ.ش مطابق با 19/ جمادی الثانی/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
اشکال خامس: اشکال سیّدین مرحومین است
مرحوم سید جمال الدین بن طاووس متوفی سال 673 هـ.ق صاحب البشری و مرحوم سید محمّد صاحب مدارک سبط شهید ثانی اشکال نموده اند که حاصلش چنین است:
ادعای شیخ و نجاشی بر اعتبار مراسیل ابن ابی عمیر و دو رفیقش صفوان و بزنطی از اعتباراتی است که رکون و اعتماد به او نمی شود به دلیل اینکه این ادعا به حد استفاضه نرسیده و در حد خبر واحد باقی مانده که اعتبارش را از جای دیگر باید کمایی کند و آنچه که مرحوم محدّث نوری ذکر نموده از باب احتفاف خبر ابن عمیر است به قرینه یا اینکه شخص محدّث نوری در احوال مشایخ ابن عمیر و مشایخ دو رفیقش و خود این سه نفر تتبع انجام داده و تتبع ایشان مثل اجتهاد مجتهد برای خودش حجّت است نه برای دیگران.
ممکن است جواب گفته شود به اینکه: این دعوا هرچند به حد استفاضه نمی رسد و لکن قریب به استفاضه است بلکه مرحوم محدّث نوری اتفاق اصحاب را به عمل به مراسیل ابن عمیر ادعا نموده و همچنان مراسیل صفوان و بزنطی را مجمع علیه دانسته و همچنان مرحوم محقق بروجردی از مفاتیح سید مجاهد نقل اجماع کرده و ما هم مشاهده کردیم پانزده تصریح را از اعلام و محدّثین در رابطه با اعتبار مراسیل ابن ابی عمیر و دو رفیقش که این تصریحات و این اجماعات در وثاقت ابن ابی عمیر و دو رفیقش کفایت می کند و به مراسیل آنان رکون و اعتماد می شود و نیازمند استفاضه یا اجماع نمی باشد.
***