درس 145:
سه شنبه 27/9/1403 هـ.ش مطابق با 15 جمادی الثانی 1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: دروس معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
جواب هایی که از این دلیل ششم ارائه شده است در قالب وجوه ثلاثه است که به ترتیب یادآور می شویم:
وجه اوّل:
از ناحیه مصنّف است که ایشان می فرماید: متعلّق نذر همان نماز صحیح است در حد ذات خودش با قطع نظر از تعلّق نذر یا عدم آن به بیانی که متنش چنین است:
«انّ الفساد من قبل النذر لا ینافی صحّة متعلقه فلا یلزم من فرض وجودها عدمها[1]».
در این هنگام مطابق این جواب بر دلیل ششم اشکالی وارد نمی آید بلکه حنث نذر صحیح است و از فرض صحّت آن عدمش نیز لازم نمی آید و این صحّت بعد از تعلّق نذر بازهم صحیح است به معنایی که ذکر شده
و بعد از این جواب حضرت علامه سبحانی چنین فرمایش می کند:
«انّها موضوعة للصحیح من حیث جهات الراجعة الی الصلاة نفسها لا الصحیح حتی من الجهات الطارئة کالنذر و شبهه و الصلاة فی المکان المکروه صحیحة بالمعنی الاوّل و قد تعلّق بالنذر وهو امر ممکن فاذا أتی بما نذرته فیتحقق الحنث[2]».
***
[1]) کفایة الاصول، ج1، ص49.
[2]) المحصول فی علم الاصول، ج1، ص182.