درس 105:
سه شنبه 1/8/1403 هـ.ش مطابق با 18/ ربیع الثانی/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: دروس معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
مناقشه اعلام
و امّا اعلام ثلاثه مانند: مرحوم صاحب فصول و مرحوم بروجردی و مرحوم خویی رحمت الله علیهم در دو قسم اخیر مناقشه دارند به اینگونه که: دال و مدلول اتحاد دارد و همچنان این شبهه ایجاد می شود که مستعمل و مستعمل فیه وحدت داشته باشند و نتیجه این می شود که استعمال در این دو قسم اخیر که چهارم و پنجم باشد صحیح نباشد.
و همچنان اشکال دیگری وارد می کنند که: عبارت از ترکّب قضیه باشد از دو جزء محمول و نسبت بدون اینکه موضوعی در کار باشد و چنین ترکّبی محال است و همچنان اشکال نموده که ثبوت نسبت بدون منتسبین طرح است در مناقشات و افتادن در مناقشات از شأن باحث نیست و لکن تفصیل بیشتر از این سه اشکال و پرداختن به سایر اشکالات از دأب مسئله نبوده با هدف ما نیز ناسازگار است.
به هر صورت نتیجه معلوم است که صحّت استعمال باشد در همه اقسام و کسی که تفصیل بیشتر می خواهد به کفایه مراجعه کند از لفظ امّا در صفحه 20 تا بالجمله در صفحه 21 و اولی و انسب اینست که این قسمت بحث از قبیل القاء موضوع است نفس آن موضوع در ذهن مخاطب و تطویل این بحث بیشتر از این فایده ای ندارد.
***