(ادامه ی کتاب میراث، فصل دوّم، سهام مقدّره از متن لمعه شهید اوّل)
درس 119:
سه شنبه 22/8/1403 هـ.ش مطابق با 10/ جمادی الاولی/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: دروس معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
ماهیت متعه
ماهیت متعه طلاق جبران است در مقابل شکست روحی زن از ناحیه طلاق بخاطری که تلخی و صعوبت در نفس خود احساس نموده بین اقوام و اقرانش احساس شکست می کند طوری که مرئه مطلقه را در مظان اتهامات و عیوب قرار می دهد و افواهات به زبان دشمنان به شماتت منجر می شود زیرا طلاق او را به خانه پدرش برگردانده قبل از آنکه دخولی صورت بگیرد و مهر مسمّایی تعیین شود و این حالت شکست روحی دوام دارد تا اینکه مطابق آیه با گرفتن متعه طلاق سراح جمیل ایجاد شود که شخص جابر از امام باقر(ع) در تفسیر این آیه شریفه ماهیّت متعه را روشن می کند که نفس حدیث اینست:
«فمتّعوهنّ و سرّحوهنّ سراحاً جمیلا بما قدرتم علیه فانّ هنّ یرجعن بکأبة و حیاء وهم عظیم و شماتتاً من اعدائهم فانّ الله کریم یستحیی و یحبّ اهل الحیاء انّ اکرمکم عند الله اشدّکم اکراماً لحلائلهم[1]».
و امّا آیه با تمام و کمال این است:
«یا ایّها الذین آمنوا اذا نکحتم المؤمنات ثمّ طلقتموهن من قبل ان تمسّوهن فما لکم علیهنّ من عدّة تعتدّونها فمتّعوهن و سرحوهن سراحاً جمیلا[2]».
***
[1]) الوسائل، ج17، باب 49 از ابواب المهور، ح6، ص58. وسائل جدید، ج21، ص311.
[2]) الاحزاب/49.