(ادامه ی کتاب میراث، فصل دوّم، سهام مقدّره از متن لمعه شهید اوّل)
درس 112:
شنبه 12/8/1403 هـ.ش مطابق با 29/ ربیع الثانی/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: دروس معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
سوال چهارم:
اینست که آیا فتاوای مشهور در مخالفت با روایت ابن ابی یعفور نخواهد بود؟ که آنجا آمده است: «فقال: یرثها و ترثه من کل شیئٍ ترک و ترکت؟» روایتی که مرحوم شیخ طوسی در استبصار به آن استدلال کرده و ابن جنید و اسکافی و قاضی ابن برّاج که قبلاً شناختیم و صادقی تهرانی از فقهاء معاصر به آن فتوا داده اند.
و آیا این روایت در معارضه با بقیه روایات قرار ندارد؟ در عین حالی که این روایت با نص قرآن در آیه 11 سوره نساء موافقت دارد که در آن دو جمله آمده یکی: ترکن و دیگری: ترکتم و از این دو جمله به غیر از دو چیز که وصیت و دین باشد چیز دیگری مانند ثوابت و اعیان منقوله استثنا نشده.
سوال پنجم:
اینست که مرحوم شهید فرمود و قبلاً خواندیم که: «و الطّلاق الرّجعی لا یمنع من الارث اذا مات احدهما فی العدّة الرجعیة…» که در اینجا می پرسیم: آیا رجوع بعد از فوت زوج بین عدّه باقی خواهد ماند یا خیر؟ و آیا رجوع به انتفاء موضوع که فوت زوج باشد منتفی نخواهد شد؟ و آیا فلسفه عدّه بخاطر وجود حمل و عدم آن نیست؟ بنابراین زمانی که زن حامله نباشد آیا بازهم عدّه معنی دارد؟ و این پرسش دوّم در فرضی است که احدهما فوت نشود و هردو زنده باشند.
***