درس 110:
شنبه 20/11/1403 هـ.ش مطابق با 9/ شعبان/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
و امّا “عبدالله بن محمّد شامی” کسی است که مرحوم کلینی در کافی روایتی را از وی چنین نقل می کند:
«روی الکلینی، عن علی بن ابراهیم، عن احمد بن محمّد بن ابی نصر، عن عبدالله بن محمّد الشامی، عن حسین بن حنظله، عن احدهما قال: اکل الکباب یذهب بالحمی».
و امّا جواب از این ایراد این است که عبدالله بن محمّد شامی مشتبه شده به فرد دیگری که با وی اشتراک اسمی و نسبی دارد بنابراین عبدالله بن محمّد شامی از مشایخ صاحب نوادر الحکمة است و از شاگردان احمد بن محمّد بن عیسی متوفّی سال 274 هـ.ق یا بعد از 280 هـ.ق و این شخص از اصحاب امام عسکری(ع) است چنانکه مرحوم شیخ می فرماید: عبدالله بن محمّد مکنّی است به ابا محمّد شامی دمشقی که روایت می کند از احمد بن محمّد بن عیسی و غیرش از بقیه اصحاب امام عسکری(ع) و امّا عبدالله بن محمّد که با نفر اوّل اشتباه شده بزنطی از او نقل حدیث می کند و او مقدّم است بر اوّل به دو واسطه:
الف) احمد بن محمّد بن عیسی است که بزنطی از وی نقل حدیث می کند.
ب) احمد بن محمّد بن ابی نصر که از عبدالله بن محمّد شامی نقل حدیث می کند که در این صورت عبدالله بن محمّد شامی شاگرد احمد بن محمّد بن عیسی است بنابراین چگونه می تواند بزنطی از شاگرد خودش روایت کند.
به عبارت دیگر: صاحب نوادر الحکمة در سال 290 هـ.ق وفات یافته و احمد بن محمّد بن عیسی بعد از سال 274 هـ.ق یا 280 هـ.ق وفات نموده و مرحوم بزنطی در سال 221 هـ.ق وفات کرده بنابراین چگونه ممکن است که صاحب نوادر الحکمة از شیخ بزنطی روایت کند که عبدالله بن محمّد شامی باشد، علی هذا این عبدالله نزد مرحوم آیت الله خویی اشتباه شده با عبدالله دوّم به دلیل اشتراک در اسم و نسب.
***