دور دوّم دروس علم رجال حضرت آیت الله العظمی حاج واعظ زاده بهسودی(دام ظله)

درس 108:

یک‌‌‌‌ شنبه 14/11/1403 هـ.ش مطابق با 3/ شعبان/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت^(ع).

تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می ­گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قول­ها.

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.

ج: بزنطی

ایشان احمد بن محمد بن ابی نصر است کسی که مرحوم طوسی درباره ایشان اجماع شیعه را نقل نموده که این شخص جز از ثقه روایت نمی کند و مرحوم نجاشی درباره بزنطی این گونه می فرماید:

«احمد بن محمد بن عمرو بن ابی نصر، زید، مولی السکون، ابو جعفر المعروف بالبزنطی کوفی لقی الرضا و ابا جعفر علیهما السلام و کان عظیم المنزلة عندهما و له کتب، منها الجامع والنوادر قرأناه الجامع علی ابی عبدالله الحسین بن عبیدالله قال: قرأته علی ابی غالب احمد بن محمد الزراری خال ابی محمد بن جعفر و عم ابی علی بن سلیمان قالا: حدثنا محمد بن حسین بن ابی الخطاب عنه به الی ان قال: مات احمد بن محمد سنة 221 من الهجرة بعد وفات الحسن بن علی بن فضّال بثمانیة اشهر ذکر محمد بن عیسی بن عبید انه سمع منه سنة عشرة و مأتین»[1].

ناگفته نماند که احمد در اسناد کتب اربعه در هفت صد و هشتاد و هشت مورد ذکر شده و مرحوم خویی در معجم رجالش در کتب اربعه و غیر این کتب صدو پانزده شیخ را برای بزنطی یادآور شده و از این میان پنجاه و سه شیخ ثقات بوده و بقیه یا مهمل اند و یا مجهول و برخی نفرات نیز به نظر صاحب معجم ضعیف اند که موجب می شود نقض قاعده را نزد ایشان و لکن  تحقیق نشان می دهد که احمد بزنطی از این جماعت نقل حدیث کرده و نقل ایشان قاعده را نقض نمی کند و تساوی را منهدم نمی سازد که در نتیجه مرسلات ایشان حکم مسانید را از دست نمی دهد.

و اما افراد ضعیف به نظر مرحوم خویی صاحب معجم چهار نفر زیر اند:

1. مفضل بن صالح.
2. حسن بن علی بن ابی حمزه.
3. عبدالله بن احمد شامی.
4. عبدالرحمن بن سالم.

***

[1]) فهرس النجاشی، رقم 180.