(شروع کتاب نکاح از متن لمعه شهید اوّل)
درس 8:
سه شنبه 23/2/1404 هـ.ش مطابق با 15/ ذی‌القعده/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: دروس معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
دوّم: عفاف است
مقصود از عفاف و اینکه باکره عفیفه باشد این است که از زنا مأمون باشد.
ان قلت: ذکر عفیفه بعد از ذکر استحباب ابکار لغو است و بلا ثمر.
قلت: در اینجا سخن صاحب جواهر را جواب قرار می دهیم که ایشان می فرماید: چنین باکره ای در محوطه ی زنان زانیه نباشد و چنانچه در محاصره ی آنها باشد عفیفه گفته نمی شود زیرا: هنگامی که مادر و خواهر و خاله و عمه ی او زنا کار باشند و مشهور به این عمل قبیح او نیز هرچند باکره است در موضع ملامت قرار دارد، علی هذا ذکر عفیفه بعد از باکره لغو نیست.
سوّم: ولادت است
ولادت یا بودن این زن بنام ولود از دو حال خارج نیست: یا ولود بودن مقابل عقامت است اگر صفت مشبّهه باشد بر وزن ذلول مطابق آنچه بعضی فقهاء گفته اند و یا اینکه مقابل قلیل الولادة است اگر صیغه مبالغه باشد بر وزن شرور یا حسود، مطابق آنچه صاحب حلیة المتقین فرموده.
ان قلت: چگونه مستحب باشد ولود بودن آن درحالیکه باکره است؟
قلت: مقصود از ولود بودن این است که چنین زنی در سن من تحیّض باشد و آن دو حالت دارد: یکی اینکه صغیره نباشد و دیگر اینکه اگر قرشیه است بیشتر از 60 نباشد و اگر غیر قرشیه است بیشتر از 50 نباشد و همچنان مریض نباشد بنحوی که امکان ولادت نداشته باشد یا اینکه معیوب نباشد بنحوی که نتواند ولادت کند یا امثال این موارد و در یک کلام ولود بودن به این معناست که شأنش ولادت باشد و در موضع آن چنانکه شهید ثانی تفسیر کرده آنجا که فرموده: ای ما من شأنها ذالک.
***