(شروع کتاب نکاح از متن لمعه شهید اوّل)
درس 6:
یک شنبه 21/2/1404 هـ.ش مطابق با 13/ ذی‌القعده/1446 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).
تذکّر: دروس معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قولها.
بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.
مرحوم شهید در ادامه مسئله چنین فرموده:
«و لیتخیّر البکر العفیفة الولود الکریمة الاصل».
آداب نکاح
مرحوم مصنّف برای کسانی که اراده ی ازدواج و نکاح دارند چهار صفت را که آداب باب گفته می شود متعرّض می گردد هرچند که بعضی فقهاء مانند علامه ی حلّی(ره) از آداب تعبیر به استحباب نموده و آداب را به ترتیب ذیل یادآور می شویم:
اوّل: بکر است، بکر در حدیث نبوی به چهار صفت متّصف شده و عبارت حدیث نبوی از طریق عبدالاعلی بن اعین معروف به مولای سام از امام صادق(ع) اینگونه آمده:
«تزوّج الابکار فانّهنّ اطیب شیئ افواهاً و فی حدیث آخر و انشفه ارحاماً و ادرّ شیئ اخلافاً(احلاماً) و افتح شیئ ارحاماً[1]».
و امّا اینکه باکره اطیب شیئ است افواهاً به این معناست که رحم با دهن ارتباط دارد و ابن سینا نیز که طبیب شرق است در کتاب قانون، جلد سوّم، صفحه 302 مینویسد: کسی که در صدد ازدواج است بایستی زن را اختبار کند که آیا عقامت دارد یا خیر و طریقش این است که بخور خوشبو را در رحمش قرار دهد چنانچه بعد از چند ساعت ذایقه اش خوشبویی را آشکار کرد ولود می باشد و الّا عقیم است یا اینکه دانه ی سیر را در رحمش قرار دهد چنانچه بعد از هفت ساعت تلخی آن را در دهانش احساس کرد ولود است و الّا عقیم می باشد و این بیان طبّی ولو سنتی است اعلام می کند که رحم با دهان در ارتباط می باشد.
همچنان در کتاب حیات الحیوان تألیف دمیری از قول اطبّاء همین مطلب را بیان می دارد و همچنان کتاب گلزار اکبری تألیف شیخ علی اکبر نهاوندی در صفحه 625 همین ارتباط را مطرح می کند.
***
[1]) الوسائل، ج14، باب 17 از ابواب مقدمات النکاح و آدابه، ح1 و 2. وسائل جدید، ج20، ص55.