آقا

عرض سلام و احترام دارم محضر مبارک مرجع عالیقدر تقلید حضرت ایت الله العظمی حاج واعظ زاده بهسودی دامت برکاته و اعضای دفتر ایشان.

1. در سال ۱۳۷۵ که کنترل ولایت بامیان در دست حزب وحدت اسلامی افغانستان بود و این حزب یک بازار را در مرکز این ولایت تاسیس نمودند، چهار برادر که زندگی مشترک داشتند(پدرم و عمو هایم) چهار درخواست تا جایی دکان را دادند که از جمع چهار درخواست سه درخواست آن بنام های سه برادر(عمو هایم) پاسخ گرفته و برایشان جای دوکان توزیع گردیده بود و پول تا جایی دوکانها از سرمایه مشترک پرداخت گردیده بود.
بعدا یکی از برادران (عمویم) حساب خود را با سه برادر جدا نموده و ملک پدری خویش را تقسیم کردند و دوکان که بنام خودش توزیع گردیده بود را اعمار و مورد استفاده قرارداد.
سه برادر دیگر (پدرم و دو عمویم) به زندگی مشترک خود ادامه داده و دو دوکان دیگر(باقیمانده) را از پول سرمایه مشترک هرسه برادر اعمار نمودند و مشترکا استفاده مینمودند تا اینکه هر سه برادر یکی پس از دیگری در مدت چند ماه فوت نمودند و پسران آنها (من برادرانم و پسران عمو هایم) تا فعلا هم مشترک زندگی می نمائیم که قصد تقسیم ملک پدری خود ها را داریم.
سوال این است که آیا دوکانها بین هر سه برادر تقسیم میشود و یا فقط مال برادران (عمو هایم) هستند که دوکانها بنام شان توزیع گردیده بود؟

2. در سال ۱۳۸۵ یک موسسه خیریه بنام (شهدا اورگانایزیشن – داکتر سیما سمر) برنامه توزیع سرپناه را برای ایتام، بیوه زنان و فقرا را داشتند که یک در بند حویلی (خانه) را که دارا سه اطاق است برای مادرم دادند که هم بیوه بود و هم دارای چهار نفر یتیم (من، برادرم و خواهرانم).
فعلا که قصد تقسیم ملک پدری خود ها را با پسران عمو هایم داریم آیا این خانه هم باید بین پسران عمو تقسیم گردد یا برای مادرم محفوظ است؟

با احترام
محمد عیسی “انصاری”
بامیان – افغانسات