نوشته ی مسئول کتابخانه دارالمعارف اهل البیت(ع) حجت الاسلام و المسلمین استاد باهنر:

انسانها با کتابت ونوشتن ازمرحله تاریک ماقبل تاریخ وارد روشنایی تاریخ شده است، کتاب مهم ترین مسیر انتقال تجربه نسل های گذشته برای نسل های بعدی است. هر نظام تعلیمی چون حوزه علمیه ،دانشگاه ، کورس و مکتب، قالب های ویژه محتوای و صوری خود را دارد، بدین جهت همان اندازه که برای تعدادی از آدم ها استعداد پرور است برای برخی دیگر ممکن است خفه گر استعداد نیز باشد، اما کتابخانه و کتاب خوانی آزاد یکی از معابر اصلی و مسلما بی زیان ترین راه تکثیر و بسط دانایی در جامعه بشری بوده و است.
جمع آوری کتاب، تاسیس کتابخانه ها، ترویج و تشویق کتاب خوانی، نوعا از مقوله کارهای ریشه ایی و اساسی و با زحمت و مشقت بسیار همراه است، هزینه زیاد لازم دارد اما بازده پولی حداقل در افغانستان کنونی ندارد ، شهرت آنی چندان برای بانیان نیز نمی آورد، امتنان قابل ملاحظه استفاده گر را درسطح جامعه یا برنمی انگیزد، اگر برانگیزد نوعا کم بر می انگیزد ، به همین دلیل روی این امر مهم درجوامع چون جامعه افغانستان کم تر توجه و سرمایه گذاری شده و میشود، کسانی در این امر عنایت جدی می کنند که دید عمیق تر به امور دانایی ودغدغه های فرهنگی فراتر از سطح سود و زیان روزمره داشته باشد. ساخت کتاب خانه و جمع آوری کتاب ،صدقه جاریه، خدمت بی صدا، دیر اثر، اما بنیادین اجتماعی است، به گواهی تجارب بشری، تاسیس مراکز تعلیمی دریک جامعه مأنوس با کتاب، کتابخانه و کتابخوان نتیجه بهتر میدهد.
مرحوم آیت الله “علی مردان ظهیرالاسلام”، عالم مهاجر افغانستانی مقیم ایران، در بستر مرگ برای “حضرت آیت الله العظمی واعظ زاده بهسودی” درقم وصیت کرده بود که : کتاب هایم عمدتا حاصل شهریه طلبگی و نمازها و روزه های اجری من است، اینها را به افغانستان ببر شاید مایه برکتی برای آن مردم محروم از همه چیز شود.
کتابخانه دارالمعارف اهلبیت (ع) درسال ۱۳۸۳ دو سال بعداز تاسیس مدرسه دارالمعارف اهلبیت درکنار آن مدرسه، در غرب کابل، توسط حضرت آیت الله العظمی واعظ زاده بهسودی تاسیس شد و با همان ۶۰۰ تا ۷۰۰ جلد کتاب مرحوم ظهیرالاسلام با امکانات ناچیز و اندک، اراده و پشت کار جدی، زیر نظر و با رهنمود های معظم له آغاز به کار کرد.
هر وقت امکانات در اختیار بود صرف خرید کتاب از بازار برای غنای کتابخانه می شد، سپس از طرف حضرت آیت الله، درسال ۱۳۹۵ طی یک سفر علمی ـ زیارتی که به ایران داشت، دربین مهاجرین افغانستانی مقیم آن کشور، فراخوان داده شد، که کتاب های قابل استفاده و غیرضروری برای خود و اعضای خانواده ی تان را به نمایندگی های معرفی شده از طرف ما بفرستید تا با هزینه مدرسه ، در افغانستان منتقل و در اختیار مردم قرار داده شود.
این درخواست با استقبال گرم مهاجران افغانستانی مقیم ایران و بعضا خیرین فرهنگی و متدین ایرانی روبرو شد و با تلاش های جناب حجت الاسلام آقای آخوندی از مشهد و جناب حجت الاسلام دکتر سید ضیاء محبوب کجرانی، ازقم، پروسه ارسال کتاب به جریان افتاد و در داخل کشور تنظیم و در کتابخانه مرکزی و راه اندازی شعبات در ولایات به صورت شبکه از “مراکز کتاب داری” به شکل امانتی، برای مردم درآمد.
بحمدالله دراثر سعی وتلاش بی وقفه وجدی حضرت آیت الله و دست اندرکاران، کتابخانه مدرسه دارالمعارف، اکنون نزدیک به ۷۰ هزار جلد کتاب در مرکز، که به سیستم رده بندی “دیویی /دهدهی” تنظیم شده و مورد استفاده علاقه مندان است و بیش از ۴۶ هزار جلد کتاب درقالب ۱۸ شعبه در ۸ ولایت و مناطق محروم کشور، درخدمت اهل مطالعه عرضه شده است، که پنج شعبه آن بدلیل نداشتن جای و تعمیر مناسب نیمه فعال و بقیه، به صورت امانی، فعالیت دارد.
طبق آخرین آمار و محاسبه تعداد کل کتب وارد شده در شبکه کتابخانه های دارالمعارف به ۱۱۶۳۶۲ جلد کتاب رسیده و درموضوعات مختلف با عمده عناوین موجود در کشورهای اسلامی به زبان فارسی و عربی، در دسترس مردم فرار گرفته است.
امیدواریم تا ختم سال جاری به ۱۳۰ هزار جلد کتاب برسد و رفته رفته تعداد شعبات در تمام ولایات کشور افزایش یابد، شاید به کاهش جهل تباهی آور جاری، درافغانستان، اثر جدی داشته باشد، این رقم فوق جدا از آثار جدید معظم له است که از آدرس دفتر ایشان توزیع شده و میشود.
همه این سعی و تلاش ها زمان به هدف اصلی میرسد که این کتاب ها خوانده و مطالعه شود، بناءً، از مردم دانش دوست و محروم افغانستان انتظار داریم در راه بهتر، به ثمر رسیدن این زحمات، همکار ما باشند و این هم کاری همان اقدام خود و فرزندان شان برای مطالعه و در عین حال سعی در جهت حفظ و نگهداری کتاب هاست.

دیدگاهتان را بنویسید