fa-derayaدرس خارج فقه و اصول

درس 8:

چهار­شنبه 29/9/1402 هـ.ش مطابق با 6/جمادی الثانی/1445 هـ.ق، کابل، حوزه علمیّه دارالمعارف اهلبیت(ع).

تذکّر: نوشته معظّم له عربی بوده به شاگردان فارسی ارائه می گردد غیر از متون، احادیث و نقل و قول ها.

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله ربّ العالمین، الصّلاة والسّلام علی خیر خلقه و اشرف بریّته ابی القاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین و صحبه المنتجبین لاسیّما بقیة الله فی الارضین روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء.

آداب بیان حدیث

  1. شایسته است برای ناقل حدیث که مکان مناسب مانند: منبر را انتخاب کند و با طهارت و وقار و سکینه و رو به قبله نقل حدیث کند و از بیان حدیث هنگام راه رفتن و در بازار و یا حین سوار شدن و امثال اینها پرهیز نماید.
  2. شایسته است برای ناقل حدیث که مردم را برای استماع آن دعوت کند و مجلس را با سکوت و نظم برگزار نماید و بوی خوش را در مجلس استعمال نماید.
  3. شایسته است برای ناقل حدیث که حدیث را با صوت مناسب بخواند و از الحان مستهزئین دوری کند که مناسب مجلس ملوک است.
  4. شایسته است که بیان حدیث را بعد از حمد و ثنای الهی و تحیّت بر نبی و سلام بر اوصیای او و بسم الله آغاز کند.
  5. شایسته است که از بیان حدیث در حضور استاد حدیث پرهیز کند چنانکه علی بن ابی­طالب(ع) در حضور پیامبر(ص) از باب حیا و احترام حدیث نقل نمی کرد و با سکوت خویش مقام حضرت را پاس می داشت.
  6. در بیان حدیث در مجلسی که شیخ الحدیث و استادش حضور دارد در صورتی اشکال ندرد که استاد از او بخواهد هرچند که مقصد او مرجوح باشد از حدیث.
  7. شایسته است تدویر مجلس حدیث و املا در آن مجلس بخاطر نوشتن دیگران.
  8. از تکریم نبی و ائمه هنگام ذکر نام آنان غفلت ننموده تجلیل کند همان گونه که بعد از نام باری تعالی تجلیل می کند.
  9. شایسته است مدح استاد و تکریم مقامش و ذکر کتابی که از او حدیث نقل می کند و یاد مؤلف آن کتاب در مجلس حدیث.
  10. شایسته است بیان حدیث مطابق فهم مخاطب و مناسب درک او فلذا از حدیثی که عقل مخاطب نمی ­کشد پرهیز کند.
  11. شایسته است از حدیثی که عامش مذکور است و خاص آن در متن نیامده پرهیز کند و همچنان حدیثی که اطلاقش مذکور و قیدش غیر مذکور باشد نقل نکند.
  12. شایسته است که از حدیث ضعیف المتن پرهیز کند حدیثی که در مجلس بیان احتمال مجعول بودنش قوّت می گیرد.
  13. شایسته است که حدیث را کامل بیان کند با ذکر راوی و همچنان بیان روات ثقات و پرهیز کند از نقل حدیث مجهول و غیر موثّق.

***